Μισελέν, Εντουάρ

(Edouard Michelin, Κλερμόν Φεράν 1859 – Ορσίν, Πυΐ ντε Ντομ 1940). Γάλλος επιχειρηματίας. Σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού. Το 1889 ίδρυσε, μαζί με τον αδελφό του Αντρέ Μισελέν (Andre Michelin, 1853 – 1931), την εταιρία κατασκευής ελαστικών Μισελέν, στο Κλερμόν Φεράν, στην οποία διετέλεσε πρόεδρος επί 51 χρόνια. Το αρχικό προϊόν ήταν ένα φρένο ποδηλάτου. Το 1891 ο Εντουάρ σχεδίασε την πρώτη αποσπώμενη σαμπρέλα ποδηλάτου, για την οποία κατέθεσε την πατέντα, θέτοντας τα θεμέλια για τη βιομηχανική παραγωγή ελαστικών. Το 1895 πραγματοποίησε τη δεύτερη ευρεσιτεχνία του, αντικαθιστώντας τα απλά λάστιχα του νεοεμφανιζόμενου αυτοκινήτου, τα οποία δεν είχαν αντοχή στον χρόνο, με τα λάστιχα πεπιεσμένου αέρα. Στις αρχές του 20ού αι., τα λάστιχα Μισελέν γνώρισαν αξιοσημείωτες επιτυχίες σε όλους τους αγώνες ταχύτητας αυτοκινήτων της εποχής. Το 1910 ο Μ. κυκλοφόρησε τον πρώτο οδικό χάρτη, με κλίμακα 1/200.000, ενώ παράλληλα η εταιρία άρχισε τις εξαγωγές στη Βόρεια Αμερική. Το 1913, η καθιέρωση του αποσπώμενου ατσάλινου τροχού επέτρεψε την χρήση πέμπτης ρόδας στο αυτοκίνητο, ως ρεζέρβας. Στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο, η εταιρία προσέφερε τα ελαστικά της για τον εξοπλισμό των γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών. Το 1919 η επιφάνεια των ελαστικών απέκτησε ένα πρόδρομο του σημερινού σχήματος των παράλληλων μαιάνδρων, αντικαθιστώντας το αρχικό σταυροειδές σχήμα. Στη δεκαετία του ’20 ιδρύθηκαν εργοστάσια στην Αγγλία και στην Ιταλία και την επόμενη δεκαετία στη Γερμανία και στην Αργεντινή. Το 1929 η εταιρία κατασκεύασε το πρώτο ελαστικό για άσφαλτο και τα επόμενα χρόνια οι βελτιώσεις συνεχίστηκαν. Το 1946 παρασκευάστηκε το πρώτο ακτινωτό (ράντιαλ) λάστιχο, που έμελλε να κυριαρχήσει στην αγορά τα επόμενα χρόνια. Το 1969 η εταιρία αριθμούσε 81.000 υπαλλήλους σε όλο τον κόσμο και συνέχισε να δημιουργεί νέα εργοστάσια και να βελτιώνει τα ελαστικά της.